Met volle angst vooruit!

Even stofzuigen, daarna ga ik echt mijn website openbaar maken. Maar eigenlijk moeten de ramen ook nog gelapt worden en zie ik daar nu een blaadje van de boom vallen? Snel opvegen!

Uitstelgedrag...

Ramen lappen vind ik niet leuk om te doen, dat doe ik pas als ik het gevoel heb dat het de hele dag mistig is buiten. Bladeren in de tuin, geen probleem, want hoe leuk is dat voor de kinderen om het bij elkaar te harken en erin te duiken.

En juist op dit moment wil ik dit nu allemaal doen om maar niet die stap te zetten om mezelf te laten zien.

Angst...

Angst waarvoor?

Wat zullen de mensen in het dorp ervan vinden dat ik magnetiseur ben?

Wie ben ik om te denken dat ik dat kan?

Er zijn al genoeg alternatieve geneeswijzers, wie zit er op mij te wachten?

Wie is er geïnteresseerd in mijn verhalen op het blog?

Eigenlijk onzin, want het gaat niet om mij, het gaat om het willen overbrengen van lichtpuntjes, positieve energie.

Ik word blij als de mensen met een goed gevoel bij mij vandaan gaan, het laten voelen dat als je goed voor jezelf zorgt jouw leven iets makkelijker verloopt.

En toch komt de angst regelmatig om de hoek kijken. Maar wat je voedt, dat groeit.

Dus als ik in de angst blijf zitten zal deze alleen maar groter worden...

Elke dag voel ik mij dankbaar voor mijn gezondheid, lieve mensen om mij heen, leven in vrijheid. Dat is mijn veilige basis. Vanuit daar maak ik de stappen.

En ja, deze stap vind ik angstig, maar vol vertrouwen ga ik ervoor. Want wat is het ergste wat mij kan overkomen?

Dat een cliënt niet tevreden is?

Dat ik commentaar krijg over mijn blogs?

Dat mensen met een schuin oog naar me kijken: zij denkt zeker dat ze alles weet?

Dit zou inderdaad allemaal kunnen gebeuren. We zullen zien. Maar zolang ik geloof in de dingen die ik doe en er blij van word heb ik er alle vertrouwen in!

Bij deze: welkom op manonapeldoorn.nl

X Manon.